BIOGRAFIE
Begin jaren ’90
Het begin van een nieuwe muziekstroming, een nieuwe beweging. Ik ben dan 10 jaar. Mijn zus Marieke gaat al naar house party’s en komt met de mooiste verhalen thuis. Ik wil niets liever dan ook naar zo’n feest, maar mijn leeftijd zit niet mee. Geïnspireerd door de cassettebandjes die mijn zus voor me meeneemt produceer ik mijn eerste beats op de computer van mijn pa. Zo ben ik voor mijn gevoel toch onderdeel van de scene. Mijn slaapkamer heb ik omgetoverd tot club, inclusief zelfgebouwde discoverlichting en draaitafels. Elke gespaarde gulden gaat naar de platenwinkel om de nieuwste en vetste vinyls te kopen. Ook verzamel ik de flyers van house party’s. Dit zijn vaak kunstwerken op zich en elke centimeter van de muren in mijn slaapkamer wordt benut om deze op te hangen. Tijdens mijn vakanties aan de zuidwest kust in Frankrijk, begin ik in de 90’s ook met golfsurfen. De zee, het strandleven, mooie zons- ondergangen en de kick van een dikke golf pakken zijn verslavend voor mij. Een echte surf community is er nog niet in Nederland, of ken ik nog niet. Op mooie dagen lig ik met een handvol surfmaten onder de noordpier in Wijk aan Zee. Het gezonde surfleven is een welkom contrast tegenover de soms wat minder gezonde house party’s waar ik intussen met regelmaat naar toe ga.
Eind jaren ‘90
Eind jaren ‘90 is Herman Brood live te zien op een feest aan de Hemkade in Zaandam (de voormalige Fun Factory). Kennis van kunst heb ik niet, tenminste, ik ben wel fan van de flyers gemaakt door artiesten als Dadara, maar bij het zien van de schilderijen van Brood slaat de vonk direct over. De snelheid waarmee het tot stand komt, de krachtige eenvoud, de felle kleuren, de rauwheid. Om een kunstwerk als dat van Dadara te maken is er veel tijd nodig, en vooral focus. En die focus beperkt zich bij mij tot korte momenten op de dag, en dan moet het in één keer af ook. Wat Herman Brood doet is daar bij uitstek geschikt voor. Smijten met kleuren, met je schoenen over het doek, scheuren en gaten, alsof het al 50 jaar oud is, in 15 minuten gedaan.
Trancentral in Haarlem
Mijn platen haal ik onder andere bij Trancentral in Haarlem, de platenwinkel van Alexander Koning. De plek waar je de dikste platen kan kopen, maar ook tickets voor party’s en art. Ik heb intussen een serie doeken gemaakt, met op elk doek het karakteristieke poppetje als onderwerp. Alexander vindt ze vet en verkoopt via zijn shop de eerste doeken, en zo kan ik van de opbrengst weer nieuwe platen kopen. De andere platenzaak waar ik mijn vinyls en tickets voor party’s koop is Key Records aan de Cronjéstraat. Hier breng ik mijn eerste vinyl release uit op het door Frank Veldkamp bedachte platenlabel ‘Faze Records’.
Ibiza 2007
Intussen heb ik een paar vinyls uitgebracht op verschillende labels als 90Watts Records en STRØM uit Amsterdam, het Duitse label Daredo en mijn eigen labeltje Dub=Records. Nog nooit eerder heb ik iemand anders mijn muziek horen draaien terwijl ik op de dansvloer stond, totdat technolegende Carl Cox tijdens de closing party van club Space in Ibiza een van mijn platen draait. Dat is zo’n onbeschrijfelijk gevoel. De hele club los op iets wat ik gemaakt heb, fucking vet.
40 uur per week met mijn hoofd in de housemuziek
De jaren erna ben ik zelf in de muziekindustrie gaan werken. Eerst bij platen distributeur Astral Music in Haarlem, later bij het muzieklabel Spinnin’ Records in Hilversum. Omdat ik hier 40 uur per week met mijn hoofd in de housemuziek zit, is de zin om thuis ook beats te maken wat minder. Ik wil gitaar leren spelen en doe dat op de lesgitaar van mijn moeder. Met de basisakkoorden in de vingers neem mijn eerste gitaar liedje ‘Boulevard’ op. Met een gopro op mijn surfboard neem ik een simpele videoclip op en release deze op Youtube. Mijn broer Willem hoort hier wel iets in en stuurt de videoclip naar Coldplay. De band is fan en post de videoclip op hun website en social kanalen. Dit zorgt naast een hoop publiciteit ook voor de drive om verder te schrijven.
Tussen 2012 en 2017
Via via ontmoet ik Bas Kennis (BLØF), en tussen 2012 en 2017 werken we samen aan mijn debuutalbum Black Trees. Op midzomeravond van 2017 komt de laidback plaat uit, op het strand in de oksel van Noordpier in Wijk aan Zee. 3 singles van het het album komen op de playlist van zenders als NPO Radio 2, 3FM, en Radio 1. Ook op Spotify wordt het album meer dan een miljoen keer beluisterd.
In 2019 tot nu
In 2019 besluit ik mijn baan op te zeggen en ga ik fulltime verder als zelfstandig kunstenaar/muzikant/producer. Met een studio/atelier in de broedplaats ‘Broedmachine’ in Beverwijk kan ik alles maken wat ik wil, muziek, video en kunst, en als er mooie golven zijn ben ik aan het surfen. Full time smijten met kleuren, met schoenen over het doek, scheuren en gaten, alsof het al 50 jaar oud is, in 15 minuten gedaan. Ja toch.
